Toen ik HSP beter begreep en accepteerde, ervaarde ik meer rust en werkgeluk.

Lang zag ik het niet, nu is het mijn kracht

HSP (Hoog Sensitief Persoon): ik heb het lang niet gezien. Of eigenlijk, ik wilde het niet zien. Dat ik gevoeliger was dan ik mezelf toestond. Dat ik anders reageerde dan veel mensen om mij heen. Als Noord-Hollandse Westfries vond ik mezelf nuchter en vooral praktisch ingesteld. Gevoelig zijn voelde als iets zachts en kwetsbaars, iets dat ik liever wegstopte dan toeliet.

Wanneer iemand vroeg of ik misschien hoogsensitief was, zei ik: “Nee joh, geen idee. Ik ben soms gewoon wat gevoelig.” Alsof ik het zelf niet wilde weten. En misschien was dat ook zo. Want erkennen dat iets je raakt, betekent ook dat je het serieus moet nemen. En daar was ik nog niet aan toe. Ik bleef daardoor vasthouden aan het oude verhaal, in plaats van te zien wie ik echt ben. Nu weet ik wel beter...

"Ben jij Hoogsensitief? Nee joh, geen idee. Ik ben soms gewoon wat gevoelig."

Wanneer je jezelf wegduwt, raak je jezelf kwijt

Ik heb lang gedacht dat ik ‘gewoon even door moest zetten’. Dat iedereen wel eens overprikkeld is. Dat het aan mij lag als ik moe werd van sociale situaties, slecht sliep na een drukke dag of een superleuk feestje. Dus ik paste me aan. Ik zei ja tegen sociale afspraken, wilde bij elk feestje aanwezig zijn en negeerde mijn behoefte aan stilte en overzicht. Ik bewoog veel mee met behoeftes van mijn klanten, want dat was belangrijk. Hierdoor had ik vaak langere en intensievere werkdagen dan ik eigenlijk aankon.

En dat werkte, tenminste, voor de buitenwereld. Ik hield alles draaiende en mensen vonden me aardig en sociaal. Maar vanbinnen raakte ik verder van mezelf verwijderd. Ik werd moe. Ik rende hard voor iedereen, maar nam geen eigen tijd en ruimte. Terwijl ik dat zo hard nodig had.

De omslag kwam toen ik mezelf wél serieus nam

De omslag kwam niet in één keer. Het begon met nieuwsgierigheid. Waarom voel ik wat ik voel? Waarom heb ik zoveel tijd nodig om te herstellen na een volle dag of na gezellige borrels? Waarom lukt het me niet om de hele dag ‘aan’ te staan, zoals anderen dat lijken te kunnen?

En heel eerlijk, toen ik door onduidelijke redenen van mijn fiets viel en ik een hersenschudding opliep, werd ik gedwongen. Ik werd gedwongen om te kijken en te voelen hoe ik mijn energie verdeel. Want door die hersenschudding kon ik veel opeens niet meer. Ik zag het ook echt als een teken van het universum, dat ik mezelf en mijn belastbaarheid serieus moest gaan nemen.

Ik begon mezelf te observeren. Te luisteren. Te onderzoeken. Ik las en sprak over HSP en herkende steeds meer bij mezelf. Eindelijk zag ik het: ik bén een hoogsensitief persoon. En dat is geen tekortkoming, maar gewoon een deel van wie ik ben. Een deel dat aandacht verdient. Geen etiket om alles mee te verklaren, maar wel een richtingaanwijzer. Het is een persoonskenmerk, niet meer en niet minder. Het is vooral iets waar ik naar mag luisteren.

Daarnaast heeft een coactraject bij een businesscoach gespecialiseerd in Human Design me ook veel geholpen. Zo weet ik nu dat ik een projector ben en wat dat betekent. Projectors zijn van nature gevoelig en hebben meer rust nodig dan anderen. Als projector neem ik automatisch energie van anderen op en moet ik bewust ruimte en rust nemen om dat weer los te laten. Om zo te kunnen voelen hoe het met me gaat en waar ikzelf behoefte aan heb.

Ik kreeg veel bevestiging van mensen om mij heen, toen ik mijn bevindingen met hen deelden. Er kwamen veel dezelfde reacties. De meeste mensen zeiden iets in de trant van "HSP? Neejoh, dat had ik nou écht niet bij jou verwacht!". Met zo'n knipoog en sarcastische grijns op hun hoofd. Aha, anderen zagen het dus al voordat ik er zelf klaar voor was.

Wanneer ik mezelf nu de vraag stel "ben ik hoogsensitief?' kan ik daar een zelfverzekerde 'ja' op antwoorden.

Nu is mijn leven lichter, privé én in mijn werk

Wat een verschil, om je eigen gebruiksaanwijzing te leren kennen. Om te weten wat je nodig hebt, hiervoor te durven kiezen en dat ook uit te spreken naar anderen. Alledrie helemaal niet altijd even makkelijk. Ik plan nu bewust herstel- en schakeltijd in. Ik geef aan wanneer iets me te veel wordt. Ik kies mijn klanten en samenwerkingen op gevoel. En ik houd ruimte voor rust, diepgang en me-time, omdat ik weet dat ik daarvan oplaad.

Niet alleen in mijn privéleven, maar ook in mijn onderneming is het lichter geworden. Ik hoef mezelf niet meer te bewijzen of te forceren. Ik hoef me niet meer te vergelijken met hoe anderen werken. Ik werk vanuit wat voor mij klopt. En dat maakt me een betere coach: ik ben aanwezig, afgestemd, eerlijk. En ik kan precies dát bieden wat ik zelf zo heb gemist toen ik nog vastzat. Want bij mij mag je jezelf zijn, je hoeft je niet anders voor te doen.

Je hoeft jezelf niet te veranderen. Je mag jezelf leren begrijpen.

Misschien herken jij jezelf hierin en weet je ergens wel dat je HSP bent. Misschien voel jij ook veel, maar probeer je dat weg te drukken. Of pas je je aan, omdat je denkt dat je ‘gewoon normaal’ moet doen. Maar wat als je daar eens mee zou stoppen? Wat als je jezelf zou gunnen om te ontdekken wie je écht bent? Om te onderzoeken wat voor jóú werkt, in plaats van je te meten aan wat voor anderen werkt?

Ik help je daar graag bij. Niet met een stappenplan, maar door ruimte te maken voor jouw tempo, jouw vragen, jouw manier van zijn. Zodat je niet harder hoeft te werken, maar wijzer kunt leven, met meer rust, richting en plezier.

Voel je dat het tijd is om jezelf écht te leren kennen? Boek dan een kennismaking, dan kijken we samen hoe jij weer regie neemt over jouw eigen geluk. Je bent welkom, precies zoals je bent.

Boek een vrijblijvende kennismaking